Katika sehemu hii ya pili, kijana tajiri kutoka Baghdad anaamua kusafiri kwenda Misri baada ya kusikia sifa zake. Anachukua bidhaa zake za kifahari na kuanza safari iliyojaa matumaini ya faida, lakini pia haelewi kuwa moyo wake unakaribia kunaswa na mrembo wa ajabu. Katika jiji la Misri, si biashara pekee inayomvutia—bali sura ya mwanamke ambaye ataigeuza dunia yake. Hii ni safari ya neema na tamu ya hatari.
Nilipoanza kuelekea Misri, roho yangu ilikuwa nyepesi kama manyoya ya tai aliyeshika upepo wa asubuhi. Nilifunga mzigo wangu wa nguo bora—kanzu zilizopakwa marashi ya amber na miski, vitambaa vya hariri kutoka Damascus, na vitambaa vya wanawake vilivyopambwa kwa dhahabu. Nilikuwa tayari kwa safari ya biashara, lakini roho haikujua kuwa ilikuwa inasafiri pia kutafuta hatima isiyojulikana.
Tulivuka milima, tukashuka mabonde. Nilipita jangwani ambapo mchanga hupuliza mithili ya moto wa usiku, nikapita vijiji vya watu waliotabasamu kwa lugha ya wageni. Nilivuka mto, nikasafiri kwa ngamia, nikalala kwenye hema zenye harufu ya kahawa na hadithi.
Hatimaye nikawasili Misri—mji ambao sauti ya maji ya Nile huimba usiku, na taa zake huzungumza na mwezi kwa upole. Nilitafuta nyumba ya wageni karibu na soko kuu. Soko hilo lilikuwa hai kama moyo wa mwanadamu aliyependa. Mifugo, harufu ya viungo, vicheko vya watoto, na sauti za wauzaji—yote yalichanganyika kuwa muziki wa biashara.
Siku ya pili, nilivaa vazi la nadhifu, nikapulizia manukato ya miski shingoni na nikatembea kuelekea sokoni. Nilikuwa kijana mwenye sura ya matumaini na mfuko wa mali. Nikakutana na meya wa mji, mtu mrefu mwenye ndevu zilizotiwa hina. Nilimweleza nia yangu—kutafuta wafanyabiashara wadogo wa kuuza bidhaa zangu. Alinitazama kwa jicho la uamuzi, kisha akasema:
“Hapa Misri, bidhaa nzuri husemewa na wateja. Ukikubali kushirikiana na wachuuzi wetu, tutakupa heshima ya soko.”
Nikakubali. Nikagawa bidhaa zangu kwa wafanyabiashara wadogo na nikawapa masharti ya wazi: kuuza bidhaa zangu kwa faida na kurudisha mapato kila siku ya Alhamisi. Walikubali kwa shangwe, maana bidhaa zangu zilinukia hadhi na utajiri.
Kwa muda wa wiki mbili, kila Alhamisi nilikusanya fedha. Biashara ilinukia mafanikio. Wateja walizidi. Manukato yangu yakawa gumzo, hariri zangu zikatafutwa. Misri ikawa kama ardhi ya neema.
Lakini siku moja, upepo ulibadilika.
Nilikuwa nimekaa dukani kwa mmoja wa wachuuzi wangu, nikinywa chai ya tangawizi kutoka China. Harufu yake ilikuwa tamu, moto wake ukinituliza. Ghafla, harufu nyingine ikavamia pua yangu—harufu ya mwanamke, si ya manukato tu, bali harufu ya utu, hadhi, na kitendawili.
Nikainua macho.
Alikuwa amesimama mbele yangu. Msichana wa kati ya miaka 21 hadi 25. Sura yake ilifunikwa kwa utandio, lakini macho yake—Subhanallah! Macho yake yalimeta kama almasi zilizooshwa na maji ya usiku. Mavazi yake yalionyesha kuwa si wa kawaida. Alikuwa binti wa heshima au labda wa kifalme.
Alikaa karibu nami. Akaniuliza kuhusu vitambaa vya hariri vilivyopambwa kwa michirizi ya dhahabu. Alizungumza kwa sauti ya upole, iliyojaa adabu lakini pia mamlaka. Muuzaji wangu akajibu bei, naye akasema:
“Nipe bidhaa, nitamtuma mjumbe na pesa.”
Muuzaji akakataa. Akasema siku hiyo mwenye duka yupo—na hawezi kutoa bidhaa bila malipo. Binti yule alinyanyuka kwa ukali wa kifalme:
“Biashara yenu haithamini hadhi ya wateja.”
Maneno hayo yalinichoma. Nikamsogelea kwa adabu na kusema:
“Chukua, binti wa heshima. Kama ni sadaka, basi ni sadaka ya moyo wangu. Kama utarudisha pesa, nashukuru. Usiporudisha, nashukuru zaidi.”
Akalitazama uso wangu. Kisha akasema kwa sauti iliyojaa baraka:
“Mwenyezi Mungu akujalie, ewe kijana. Laiti kama kila mwanamume angekuwa kama wewe, ningependa kuwa mke wako.”
Nikashikwa na mshangao. Moyo wangu ulianza kudunda kama ngoma ya harusi. Nilitaka kumwambia mengi. Nilitaka kumwona. Nikamwambia kwa sauti ya kuomba:
“Niombe radhi, lakini naweza kuona uso wako hata mara moja?”
Akasogea karibu. Polepole akafunua utandio wake… Ewe Sultani, sijawahi kuona sura kama ile! Macho yaliyotulia, nyusi zilizochorwa kama mshale wa kupenya roho. Midomo iliyo kama maua ya waridi. Ngozi laini kama hariri ya peponi.
Kisha akafunika uso wake tena na akaondoka… kama upepo wa manukato. Hakuniambia jina lake. Wala wapi anakaa.
Siku hiyo sikula. Sikulala. Mawazo yangu yakazama kwenye uso wake, sauti yake, na harufu aliyoniachia moyoni. Nilihisi nimeibiwa roho yangu. Nilimuuliza muuzaji wangu, lakini naye hakumfahamu.
Siku ya pili, nilienda dukani mapema. Na—Subhanallah—alimjia tena. Alikaa pale pale. Akatoa kitambaa kilichofungwa na kuniambia:
“Hii ni malipo ya jana.”
Sikuhitaji kuhesabu. Sikuhitaji uthibitisho. Nilichotaka ni yeye, si pesa.
Tukazungumza. Nikaanza kumpeleka kwenye maneno ya ishara—ishara ya mapenzi. Ghafla akakaza uso, akasimama, akaondoka bila kusema neno. Sikumuuliza jina. Wapi anaishi. Hakika nilijichukia.
Siku ya tatu nikazunguka mitaa ya Misri kama mwendawazimu. Nikitafuta harufu, kivuli, au hata unyayo wake. Siku ikapita bila kuona kitu.
Siku ya nne—Subira ya Allah!—akaja bibi mmoja dukani. Mzee lakini mwenye mavazi ya kifahari. Akaniambia:
“Binti mkubwa wa nyumba alinituma. Ana ujumbe wa siri kwako.”
Nilienda naye. Tulipita mitaa ya kifalme hadi tukaingia katika nyumba kubwa yenye ukimya wa heshima. Nikakaribishwa ndani. Nikasikia harufu ileile—harufu ya msichana yule.
Akatoka.
Akiwa amependeza zaidi. Alivaa kanzu ya rangi ya tausi, iliyopambwa kwa mapambo ya hariri. Alikaa karibu nami. Wafanyakazi wake wakaleta vinywaji. Akasema:
“Nilikupenda tangu mara ya kwanza. Nimeshindwa kulala, kula, wala kutabasamu. Tafadhali—tuoane.”
Niliinama. Nikamshukuru. Nikakubali. Akanieleza:
“Tuoane kwa siri. Mimi ni mtu wa heshima, na wewe ni mgeni. Watu hawatakuelewa, lakini moyo wangu umeamua.”
Tulipanga kuwa harusi ifanyike Ijumaa, nyumbani kwake, baada ya swala ya Ijumaa.
Na hapo Sultani… ndiko nilikoanza kupoteza mali… na mkono wangu.
Jiunge nasi WhatsApp kupata update zetuUmeionaje Makala hii.. ?
Baada ya kumpoteza mke wake kipenzi, kijana wetu anaamua kuanza upya. Akiwa amejaa majonzi na kumbukumbu tamu, anasafiri kwenda Baghdad kuponya moyo wake. Huko anakutana na mlevi wa ajabu mwenye hekima isiyolingana na hali yake. Katika kinywaji na mazungumzo, mlevi anamwalika kijana nyumbani kwake, na hapo anajifunza kwamba hata katika ulevi, huenda kuna siri, mafunzo, au ujumbe wa kimungu.
Soma Zaidi...Katika sehemu hii, kijana wetu Ibrahim anapowasili kwenye nyumba ya mlevi, anakuta si makazi ya ovyo bali ni hekalu la hekima. Ndani kuna vitabu vya kale, maandishi ya ajabu, na picha zilizochorwa kwa wino wa historia. Mlevi huyo, anayeonekana kuwa wa kawaida, anafunua utambulisho wake wa kweli — si mlevi tu, bali msomaji wa nyota, mlinzi wa maandiko ya kale, na aliyebeba unabii unaomhusu Ibrahim. Usiku huo unamgusa Ibrahim kwa njia ya kiroho na kimwili — mwanzo wa safari mpya ya ajabu.
Soma Zaidi...Katika sehemu hii, Ibrahim anafungua ukurasa wa mwisho wa kitabu alichopewa na yule mlevi. Ndani yake kuna ramani ya zamani yenye alama za siri na ujumbe wa mwisho ulioandikwa kwa damu. Lakini ujumbe huu hauhusiani tena na historia — unamhusu yeye moja kwa moja. Nura naye anaanza kubadilika: kutokewa na ndoto za ajabu, sauti zisizoeleweka, na hisia kuwa anaandamwa. Je, wanakaribia mwisho wa safari au mwanzo wa hatari kubwa zaidi?
Soma Zaidi...Katika sehemu hii ya kwanza, tunafunguliwa pazia la simulizi kwenye kasri la kifalme la Baghdad. Mlevi aliyevalia mavumbi na harufu ya pombe analetwa mbele ya Sultani Harun Ar-Rashid. Watu wanamuona kama mtu wa hovyo, lakini sauti yake yenye majonzi inawanyamazisha wote. Anaanza kusimulia hadithi ya maisha yake—kutoka utajiri wa Misri hadi kupoteza mkono kwa sababu ya mapenzi na tamaa. Hii ndiyo hatua ya kwanza ya simulizi kubwa yenye siri, huzuni, na hekima.
Soma Zaidi...Sehemu hii ya tatu inasimulia jinsi harusi ya siri ilivyofanyika kwa utaratibu wa kifalme, katika nyumba ya ajabu iliyopambwa kwa almasi, mapazia ya hariri, na harufu za peponi. Kijana mtanashati kutoka Baghdad anamwoa binti wa kifahari aitwaye Nurat Khan, lakini ndoa hiyo nzuri inaambatana na masharti yasiyo ya kawaida. Ndani ya furaha, kuna kivuli cha hatari kinachoanza kutanda…
Soma Zaidi...Katika sehemu hii, Ibrahim anaanza kusoma kitabu alichoachiwa na mlevi. Kadri anavyozama katika maandiko ya ajabu, anaanza kupata maono yanayochanganya akili. Lakini siku moja, wakati wa mchana wa kawaida sokoni, anakutana na binti ajabu mwenye haiba isiyoelezeka. Macho yao yakagongana, na moyo wake ukapigwa kwa hisia alizowahi kuzisikia zamani — kabla ya janga la maisha lake. Binti huyo ana jina ambalo limetajwa kwenye kitabu — jambo linalomfanya Ibrahim ashindwe kutofautisha tena kati ya unabii na uhalisia.
Soma Zaidi...Ibrahim na Nura wanafika kwenye mji wa kale uliosahaulika, mahali pa mwisho panapohifadhiwa hekalu la siri. Ndani ya hekalu hilo kunapatikana mlinzi wa karne nyingi, aliye hai kwa nadhiri ya damu. Ili kupata ukweli, Ibrahim atatakiwa kutoa sadaka — si ya fedha, si ya nguvu, bali ya kitu cha moyoni. Wakati huo huo, Nura anagundua kuwa damu yake inahusiana moja kwa moja na mji huu. Mapenzi yao yanapimwa — kwa maumivu.
Soma Zaidi...Katika sehemu hii, baada ya kukiri ukweli mzito kwa mkewe — kwamba alikatwa mkono kwa kosa la wizi — kijana wetu anaogopa kupotezwa. Lakini badala ya kuachwa, anapokea upendo wa ajabu na zawadi isiyoelezeka: mke wake anamrithisha utajiri wote! Ndani ya sanduku moja lenye maandishi ya kipekee, anagundua siri kubwa — dhahabu zote alizowahi kumpa mkewe, bado zipo. Ni furaha ya kushangaza, lakini pia ni mwanzo wa hali mpya ya maisha yenye heshima, wema, na hisia nyingi.
Soma Zaidi...Katika sehemu ya mwisho, Ibrahim anarudi mbele ya Sultani Harun wa Baghdad, akiwa mtu aliyebadilika ndani kabisa. Anaeleza hadithi yake ya maumivu, mapenzi, na sadaka, lakini anachagua kuficha baadhi ya ukweli kwa hekima. Hii ni sehemu ambapo ukweli na hadithi vinakutana, na msikilizaji huchagua ni ipi aitunze. Hatimaye, Ibrahim anaamua kuacha biashara, kuanza maisha mapya — si kwa pesa, bali kwa maana ya kweli ya maisha aliyojifunza.
Soma Zaidi...